Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ο Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία μας. Από την πρώτη Αυγούστου αρχίζει η νηστεία για την γιορτή της ως την παραμονή στις 14 Αυγούστου. Το δεκαπενταύγουστο κάθε απόγευμα στις εκκλησίες ψάλλεται η παράκληση στην Παναγία.

          Οταν πλησίασε ο καιρός να πάρει ο Χριστός κοντά Του την αγία ψυχή της μητέρας Του, έστειλε τον αρχάγγελο Γαβριήλ όπως τότε στον Ευαγγελισμό να της το πει. Είχαν περάσει 11 χρόνια από την Ανάσταση του Χριστού και η Παναγία που ήταν 59 χρονών βρισκόταν, όπως μαθαίνουμε από την παράδοση, στο σπίτι του ευαγγελιστή Ιωάννη, του αγαπημένου μαθητή. Η Παναγία μας πολύ χάρηκε που θα πήγαινε κοντά στον μονογενή και αγαπημένο Υιό και Θεό Της. Ετοιμάστηκε λοιπόν και πήγε στο όρος των ελαιών να προσευχηθεί όπως συνήθιζε. Στο δρόμο τα δένδρα έγερναν τα κλαδιά τους κάνοντας υπόκλιση στην μητέρα του Θεού από σεβασμό και ευλάβεια. Όταν επέστρεψε ετοίμασε το σπίτι, κάλεσε τις γνωστές και φίλες της και τις ανάγγειλε το χαρμόσυνο μήνυμα του αγγέλου.

Μοίρασε τα δύο φορέματα της σε δυο φτωχές χήρες γυναίκες. Όλες έκλαιγαν τον χωρισμό της και την παρακαλούσαν να μεσιτεύει γι αυτές στον Υιό και Θεό της. Όταν ξάπλωσε στην νεκρική κλίνη ακούστηκε βροντή σαν να έγινε σεισμός και μεταφέρθηκαν οι άγιοι Απόστολοι από τα πέρατα της οικουμένης  μέσα στα σύννεφα για να την αποχαιρετίσουν και να παρευρεθούν στην εξόδιο ακολουθία. Μεταξύ των αγ. Αποστόλων ήταν και μερικοί ιεράρχες. Ο άγ. Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο άγ. Ιερόθεος, ο άγ. Τιμόθεος και ο απ. Παύλος. Κι ενώ ο καθένας εκφωνούσε εγκωμιαστικά λόγια στη Θεοτόκο, έρχεται ο ίδιος ο Χριστός με πλήθος αγγέλων μέσα σε άπλετο φως και παραλαμβάνει την πάναγνη ψυχή της αγίας μητέρας Του. Ευωδίασε όλο το οίκημα και η φύση. Οι ψαλμωδίες των αποστόλων με τους αγγελικούς ύμνους απλώθηκαν παντού. Οι άγιοι απόστολοι σήκωσαν τη νεκρική κλίνη και η πομπή μέσα στην υπερκόσμια αγγελική ψαλμωδία και ουράνια ευωδία προχωρούσε από την αγία Σιών προς τη Γεσθημανή. Τότε οι Εβραίοι που πάντα ζήλευαν το Χριστό και την αγία μητέρα Του την Παναγία μας, - γι αυτό και τον σταύρωσαν -  παρακίνησαν τον όχλο να επιτεθεί εναντίον της ιεράς πομπής να ρίξουν το άγιο σκήνωμα της Παναγίας για να το βεβηλώσουν. Δεν πρόλαβαν όμως να πλησιάσουν γιατί ουράνια δύναμις τους ετύφλωσε. Ένας μάλιστα πιο θρασύς, που τόλμησε να ακουμπήσει την ιερή κλίνη, άγγελος Κυρίου του έκοψε και τα δυό χέρια. Μετανοημένος και αυτός και οι υπόλοιποι ζήτησαν συγχώρεση από τους αγίους αποστόλους και η πολυεύσπλαχνη μητέρα του Κυρίου μας τους θεράπευσε. Ο απ. Θωμάς δεν ήταν παρόν όταν εκοιμήθει η Παναγία μας κι έτσι  απουσίαζε στην εξόδιο ακολουθία. Αυτό τον στενοχωρούσε πολύ. Αφού πέρασαν τρεις μέρες οι άγιοι απόστολοι άνοιξαν τον τάφο για να προσκυνήσει έστω και καθυστερημένα και ο απ. Θωμάς. Αλλά η έκπληξη τους ήταν πολύ μεγάλη όταν ανοίγοντας τον τάφο το σώμα της Παναγία μας έλειπε. Ο Χριστός  πήρε κοντά Του το παρθενικό και άσπιλο σώμα της αγίας μητέρας Του.