...μπροστά στο Λ. Μ. Κοζάνης |
Πραγματοποιήθηκε
την Πέμπτη που μας πέρασε η εκδρομή των τμημάτων Δ2, Ε1 και Ε2, στο Λαογραφικό
Μουσείο της Κοζάνης και στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Η εκδρομή μας
ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις γιατί και ο καιρός ήταν φανταστικός.
Μικρό καλοκαιράκι! Μετά από ένα σύντομο έλεγχο που πραγματοποίησε η Τροχαία
Κατερίνης στον Οδηγό του λεωφορείου και το όχημα, αναχωρήσαμε με διάθεση και
επιθυμία για να περάσουμε καλά! Πρώτος σταθμός μας υπήρξε το Λαογραφικό-Ιστορικό
και Φυσικής Ιστορίας μουσείο της Κοζάνης , που θεωρείται ένα από τα καλύτερα
της χώρας μας.
Το Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής
Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης ιδρύθηκε το 1969 και εγκαινιάσθηκε επίσημα στις 10
Οκτωβρίου 1987. Το Μουσείο είναι δημιούργημα του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών
Ν. Κοζάνης.
Η πρώτη Ιστορική-λαογραφική συλλογή
ιδρύθηκε στα τέλη του 1968 με αρχές του 1969 και εγκαταστάθηκε περιοδικά σε
διάφορα μισθωμένα μικρά καταστήματα της πόλης. Από το 1975 έως το 1984
εγκαταστάθηκε σε κτίριο της Φιλόπτωχου Αδελφότητας Κυριών Κοζάνης. Το 1979,
ιδρύθηκε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο προαναφερθέν κτίριο. Σ' αυτή την πρώτη
έκθεση το ιστορικό τμήμα περιελάμβανε όλη την ιστορική πορεία της Κοζάνης. Παράλληλα
συγκροτήθηκε η Λαογραφική συλλογή στην οποία εκτίθονταν τα εξής θέματα:
παραδοσιακές ασχολίες πρωτογενούς παραγωγής, εργαστήρια και επαγγέλματα,
πνευματικός και κοινωνικός βίος, οικογενειακή ζωή. Οι παραπάνω συλλογές
μεταστεγάστηκαν τέσσερις φορές σε διάφορα μισθωμένα, αλλά ακατάλληλα κτίρια. Τη
Διοίκηση του Συνδέσμου απασχολούσε πάντα το πρόβλημα της μόνιμης στέγασης των
συλλογών, σε ιδιόκτητο οίκημα. Κατά τα έτη 1980-1983 ανεγέρθη το κτίριο, στο
οποίο στεγάζεται σήμερα το Μουσείο. Το έτος 1993 αναγέρθηκε, για να στεγάσει
την νέα πτέρυγα του Μουσείου, νέο τετραώροφο κτίριο, κατ' επέκταση του πρώτου.
Το Ιστορικό-Λαογραφικό και Φυσικής
Ιστορίας Μουσείο ανήκει στην κατηγορία των Ιστορικών-Λαογραφικών Μουσείων. Βρίσκεται
στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει τις εξής θεματικές κατηγορίες: Έκθεση
Φυσικής Ιστορίας (από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι και τους νεότερους χρόνους),
Αρχαιολογική- Βυζαντινή έκθεση (από το 7000 π.Χ. έως 1453 μ.Χ.), Ιστορική
έκθεση (από το 1453 έως 1944), Λαογραφική έκθεση, που θεωρείται και η
σημαντικότερη, (από το 1640 έως 1960), Πινακοθήκη νεότερων χρόνων, Συλλογή
γραμματοσήμων (1861-2004) και Συλλογή ραδιοφώνων (1930-1960).
Στόχος της ίδρυσης του Μουσείου ήταν η διάσωση της
πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μέσω της καταγραφής και περισυλλογής των
αντικειμένων, με απώτερο σκοπό την εκπαίδευση και την επιμόρφωση των
επισκεπτών.
Εμπνευστής, οραματιστής και δημιουργός του Ιστορικού-Λαογραφικού
& Φ. Ιστορίας Μουσείου Ν. Κοζάνης και του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα στο
Μπούρινο ήταν ο Δάσκαλος Κωνσταντίνος Ε. Σιαμπανόπουλος ο οποίος αφιέρωσε όλη
τη ζωή του στη διάσωση, περισυλλογή, προβολή του πολιτισμού και της παράδοσης
του τόπου μας.
Μετά
από σύντομο βίντεο-ξενάγηση, παιδιά και εκπαιδευτικοί ξεναγηθήκαμε στους χώρους
του Μουσείου . Από την πρώτη στιγμή ενθουσιαστήκαμε από τα εκθέματα. Νιώθαμε να
ταξιδεύουμε στην ιστορία, στην παράδοση και στα μυστήρια της φύσης. Μετά από 1
σχεδόν ώρα φύγαμε κατενθουσιασμένοι.
Το ταξίδι μας συνεχίστηκε με προορισμό τη Μονή
της Παναγίας Σουμελά. Ακολουθώντας τον παλιό δρόμο Κοζάνης –Βέροιας ,μία
κουραστική αλλά πανοραμική διαδρομή, φτάσαμε στον καταπράσινο χώρο στον οποίο
βρίσκεται η Μονή –σύμβολο των απανταχού Ποντίων και όχι μόνο. Με κατάνυξη
προσκυνήσαμε την ιερά εικόνα της Παναγίας.
Παναγία Σουμελά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή
Σουμελά (ποντιακά: σου Μελά, από το όρος Μελά), είναι ένα πασίγνωστο
χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες
του Ποντιακού Ελληνισμού.
Σύμφωνα με την παράδοση, το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας
και Σωφρόνιος οδηγήθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου μετά από
αποκάλυψη της Παναγίας, με σκοπό να ιδρύσουν το μοναχικό της κατάλυμα. Eκεί, σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του
όρους, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, είχε μεταφερθεί από αγγέλους η ιερή εικόνα της
Παναγίας της Aθηνιώτισσας, την
οποία, πάντα κατά την παράδοση, εικονογράφησε ο Eευαγγελιστής
Λουκάς.
Oι μοναχοί Bαρνάβας
και Σωφρόνιος έκτισαν με τη συμπαράσταση της γειτονικής μονής Bαζελώνα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα στη
σπηλιά, στην οποία είχε μεταφερθεί θαυματουργικά η εικόνα. Tο σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού
λύθηκε, επίσης σύμφωνα με την παράδοση, κατά θαυματουργό τρόπο. H ανθρώπινη λογική αδυνατεί να απαντήσει στο θέαμα
που βλέπουν και οι σημερινοί ακόμη προσκυνητές, να αναβλύζει αγιασματικό νερό
μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Oι θεραπευτικές
του ιδιότητες έκαναν πασίγνωστο το μοναστήρι όχι μόνο στους χριστιανούς, αλλά
και στους μουσουλμάνους.
Η σύγχρονη μονή στη Βέροια
Η νέα Παναγία Σουμελά, στην Καστανιά Ημαθίας
Mε ενέργειες του πρωθυπουργού της
Eλλάδας Eλευθερίου Bενιζέλου, το 1930, όταν στα πλαίσια της προωθούμενης τότε
ελληνοτουρκικής φιλίας ο Tούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού επισκέφτηκε την
Αθήνα, δέχτηκε μια αντιπροσωπεία να πάει στον Πόντο και να παραλάβει τα σύμβολα
της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.
Tο 1930 ζούσαν μόνο δύο καλόγεροι του
πανάρχαιου ιστορικού μοναστηριού. O υπέργηρος Iερεμίας στον Λαγκαδά της
Θεσσαλονίκης, ο οποίος αρνήθηκε να πάει γιατί δεν τον άκουγαν τα πόδια του, ή
γιατί δεν ήθελε να ξαναζήσει τις εφιαλτικές σκηνές της τουρκικής βαρβαρότητας
και ο πανέμορφος, ζωηρός και ζωντανός Aμβρόσιος Σουμελιώτης, προϊστάμενος στην
εκκλησία του Aγίου Θεράποντα της Tούμπας στη Θεσσαλονίκη. Aπό τον μοναχό
Iερεμία έμαθε ο Aμβρόσιος την κρύπτη των ανεκτίμητων κειμηλίων. Στις 14
Οκτωβρίου έφυγε ο Aμβρόσιος, εφοδιασμένος με ένα κολακευτικό συστατικό έγγραφο
της τουρκικής πρεσβείας για την Kωνσταντινούπολη και από εκεί για την
Tραπεζούντα, με προορισμό την Παναγία Σουμελά. Λίγες μέρες αργότερα επέστρεφε
στην Aθήνα όχι μόνο με τα σύμβολά μας, αλλά και με τον Πόντο, όπως είχε γράψει
τότε ο υπουργός Προνοίας της κυβέρνησης του Eλευθερίου Bενιζέλου Λεωνίδας Iασωνίδης:
«Eν Eλλάδι υπήρχαν οι Πόντιοι, αλλά δεν υπήρχεν ο Πόντος. Mε την εικόνα της
Παναγίας Σουμελά ήλθε και ο Πόντος»….
Μετά
από ένα σύντομο διάλειμμα στην αυλή του ναού και την αγορά των “απαραίτητων”
αναμνηστικών αναχωρήσαμε για την Κατερίνη , όπου και επιστρέψαμε κουρασμένοι
μεν , αλλά γεμάτοι εικόνες και ενθουσιασμένοι από την εμπειρία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου