Ο Φλεβάρης

Φλεβάρης δεύτερος μήνας του χρόνου και τελευταίος μήνας των Ρωμαίων. Το 153 π.Χ. καθιερώθηκε ο Ιανουάριος πρώτος μήνας του χρόνου και έτσι ο Φεβρουάριος πήρε τη δεύτερη θέση.

Φεβρουάριος είναι μήνας θρησκευτικός και μήνας των νεκρών (θανατούσια - ψυχαρία). Στα ψυχοσάββατα του Φλεβάρη οι νοικοκυρές πάνε κόλλυβα στην εκκλησία για τις ψυχές. Ο μήνας αυτός είχε παρόμοια σημασία και στα αρχαία χρόνια. Υπήρχανε πολλές γιορτές κάθαρσης και αναγέννησης, γιορτές χαράς και γιορτές του έρωτα. Ο Φλεβάρης αν και μήνας κρύος, κρατά ζεστή τη γη για να δώσει ζωή η άνοιξη που έρχεται.

Το Φεβρουάριο υπάρχουνε πολλές γιορτές όπως:

Ο άγιος Τρύφωνας, ο προστάτης των αμπελουργών, που εικονίζεται με το κλαδευτήρι στο χέρι. Την ημέρα της χάρης του απαγορεύει να πιάσουν δουλειά οι αμπελουργοί.

Η γιορτή της Παναγίας της Υπαπαντής, είναι μέρα των μυλωνάδων, και οι παλιοί κοίταζαν τον καιρό και ήταν σημαδιακό τι καιρό θα έκανε την ημέρα αυτή για να ξεκινήσουν τις αγροτικές ασχολίες τους.

Ο άγιος Συμεών, προστάτης των εμβρύων και των εγκύων γυναικών. Οι έγκυες γυναίκες αν δούλευαν την ημέρα του αγίου Συμεών, το παιδί που θα γεννούσαν θα ήταν σημαδεμένο.

Ο γιατρός άγιος Χαράλαμπος που γιορτάζει στις 10 Φλεβάρη είναι ο προστάτης της υγείας των ανθρώπων.

Ο άγιος Βλάσιος, ο προστάτης των τσοπάνηδων. Είναι ο άγιος που κυνηγά τους λύκους γιατί λόγω του ψύχους κατεβαίνουν και ρημάζουν τα κοπάδια. Πάντα ο άγιος Βλάσιος έχει βοηθό στην φύλαξη των κοπαδιών τον άγιο Φίλιππα.

Παροιμίες και τραγούδια έχουν πάρα πολλά γραφεί για τον Φεβρουάριο.

 

Ο Φλεβάρης με νερό

Κουτσός μπαίνει στο χορό.

--------

Παπαντή καλοβρεγμένη,

Η κοφίνα γεμισμένη.

--------

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει

Πάλι άνοιξη θ’ ανθίσει.