Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος. Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι. Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού. Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ’ εκείνο το γεωργό, πού ‘χει πολλά σπαρμένα. Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα. Αγία Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απεκρίθει: «Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί Αι Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος». Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά. Απ’ τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας. Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού. Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), αϊ Σάββας σαβανώνει, αϊ Νικόλας παραχώνει Αγία Βαρβάρα γέννησε (το χιόνι), άη Σάββας το δέχτει κι άη Νικόλας έτρεξε να πάει να το δαφτίσει (το βάφτισε χιόνι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου