Οι καλικάντζαροι

Οι καλικάντζαροι είναι μαυριδεροί, τριχωτοί, με ουρά και μακριά χέρια. Ζουν στα έγκατα της γης και με ένα μεγάλο πριόνι αγωνίζονται να κόψουν τον τεράστιο ξύλινο στύλο που κρατά στη θέση της τη γη. Ο στύλος όμως είναι πολύ χοντρός και γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη, μακροχρόνια προσπάθεια.

Τις παραμονές των Χριστουγέννων τα έχουν ήδη καταφέρει και το στήριγμα της γης είναι έτοιμο να κοπεί. Χαρούμενοι που τα κατάφεραν οι καλικάντζαροι βγαίνουν στη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και για να μη σωριαστεί η γη στα κεφάλια τους.

Οι καλικάντζαροι είναι χιλιάδες και ξετρυπώνουν στην επιφάνειά της από κάθε τρύπα. Φοβούνται πολύ το φως και γι’ αυτό τη μέρα κρύβονται. Βγαίνουν όμως από τις κρυψώνες τους τη νύχτα και πειράζουν τους ανθρώπους .

Μικρά και ευκίνητα καθώς είναι τα καλικαντζαράκια μπαίνουν στα σπίτια απ’ όπου βρουν, από τις καμινάδες, τις κλειδαρότρυπες, τις χαραμάδες των πορτών και των παραθυριών.

Τους αρέσει να πλατσουρίζουν μέσα στα δοχεία που έχουν οι νοικοκυρές το λάδι, στα τηγάνια, στα τσουκάλια, στα πιάτα. Λερώνουν τα φαγητά με τα ακάθαρτα νύχια τους και αφήνουν τις βρωμιές όπου βρουν. Τίποτε βέβαια δεν  κλέβουν αλλά αναστατώνουν τόσο πολύ το σπίτι, που το κάνουν αγνώριστο.

Αβραμίδης Γιώργος , ΣΤ2