Πολλά παιδιά όταν βρίσκονται σε μικρή ηλικία τρώνε τα νύχια τους από άγχος ή επειδή κάτι άλλο τα απασχολεί. Είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα τικ της παιδικής ηλικίας. Και φυσικά εκτός το ότι είναι αντιαισθητικό είναι και επιβλαβές διότι μεταφέρονται μικρόβια στο στόμα και στο αυτί, οπότε μπορεί να παθαίνει συχνά μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος και ωτίτιδες.
Από πολλούς θεωρείται ότι είναι φυσιολογικό της παιδικής ηλικίας. Όμως τι μπορεί να σημαίνει όταν ένα παιδί τρώει τα νύχια του; Το πιο συνηθισμένο αίτιο είναι ότι αποτελεί ένδειξη άγχους. Όσο και αν φαίνεται περίεργο τα παιδιά έχουν άγχος. Άλλοτε πάλι μπορεί να δείχνει ότι το παιδί είναι στεναχωρημένο ή ότι κοιμάται λιγότερο απ’ αυτό που έχει ανάγκη και κουράζεται. Ή εκδηλώνεται στα πλαίσια μίας γενικά παράδοξης συμπεριφοράς.
Πολλές φορές η έναρξη του σχολείου, ο ερχομός ενός νεογέννητου αδελφού η απώλεια ενός προσφιλούς προσώπου μπορεί να οδηγήσουν σε αυτό το τικ. Όμως όταν δεν μπορεί να εξηγηθεί το δάγκωμα των νυχιών καλό είναι να απευθυνθείτε στον παιδίατρό του για περαιτέρω έρευνα.
Θα σας δώσουμε κάποιες απλές συμβουλές για να αποφεύγει το παιδί σας αυτή την συνήθεια...
1. Υπομονή. Είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε ότι οι συνήθειες δύσκολα αλλάζουν. Και η πίεση από την πλευρά σας δεν θα βοηθήσει σε τίποτα. Ο βίαιος τρόπος θα φέρει αντίδραση και το πιθανότερο είναι να ενισχύσετε αυτό το τικ.
2. Ήπιες υποδείξεις. Είναι χρήσιμο όταν βλέπετε το παιδί να δαγκώνει τα νύχια του να του μιλάτε και όχι να του φωνάζετε, να του εξηγείτε ότι δεν πρέπει να το κάνει αλλά με ήπιο τρόπο. Εξηγώντας του τις συνέπειες και τις αρρώστιες και πόσο αντιαισθητικό είναι αυτό.
3. Διατηρήστε τα χέρια του παιδιού απασχολημένα. Μπορείτε να δίνετε στο παιδί κάτι να απασχολεί τα χέρια του, όπως ένα παιχνίδι, μολύβια, πλαστελίνες, χαρτί κ.α Επίσης διατηρείστε τα χέρια του καθαρά και καλά κομμένα τα νύχια του.
4. Πικρές σταγόνες και σκευάσματα. Υπάρχουν στο φαρμακείο και μπορείτε να προμηθευτείτε πικρές σταγόνες, σιρόπια και διάφορα σκευάσματα τα οποία τοποθετείτε στα δάχτυλα των παιδιών. Σπανίως όμως βοηθούν και σας απογοητεύουν.
5. Θετική ενίσχυση. Είναι καλό όταν το παιδί αποφύγει κάποια στιγμή το δάγκωμα να του δίνουμε μία θετική επιβράβευση για να το ενθαρρύνουμε.
Τελειώνοντας πρέπει να σας τονίσουμε ότι η συνήθεια αυτή ως επί το πλείστον περνά μόνη της όταν μεγαλώσει το παιδί. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα συνεχιστεί και στην ενήλικη ζωή, δηλαδή εφηβεία και μετά όπου εκεί η αντιμετώπιση γίνεται πλέον από ψυχολόγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου