Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας...

Το Υπουργείο Παιδείας καθιερώνει την 6η Μαρτίου ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο. Σε αυτό το πλαίσιο, με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών, προβλήθηκε στο σχολείο μας  το πρώτο δίωρο  στις Α’, Β’, Γ’, και Δ’ τάξεις η ταινία

«το καναρινί  ποδήλατο»[1999] του Δημήτρη Σταύρακα

Υπόθεση
Ένας νεαρός δάσκαλος ο Άρης, αναλαμβάνει την έκτη τάξη σ' ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας. Ανάμεσα στους μαθητές του, διακρίνει τον Λευτέρη, που σχεδόν δεν μπορεί να διαβάσει και γενικά αδυνατεί να παρακολουθήσει την πρόοδο των υπολοίπων παιδιών. Σιγά-σιγά, ο δάσκαλος ανακαλύπτει ότι ο Λευτέρης  είναι πολύ ευαίσθητο παιδί και διόλου καθυστερημένο, έχει μάλιστα συναρμολογήσει μόνος το ποδήλατό του.

 Διαπιστώνει, επίσης, ότι ο μικρός έχει απομονωθεί από τους συνομηλίκους του και ότι δεν είχε καμία υποστήριξη από τους προηγούμενους δασκάλους  του, αλλά ούτε και από το σπίτι του και  αποφασίζει να τον βοηθήσει πρακτικά και ηθικά. Αρχίζει να του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, του μαθαίνει τις αριθμητικές πράξεις και ανάγνωση, και τον ορίζει ταμία στην έκθεση σχολικού βιβλίου. Μια μέρα που ο΄ Άρης είναι άρρωστος, στην τάξη μπαίνει ο παλιός δάσκαλος κι ο Λευτέρης ξαναγίνεται ο περίγελος των συμμαθητών του και θα βρεθεί αντιμέτωπος με την αγριότητα και τον κυνισμό μικρών και μεγάλων.

Απελπισμένος εγκαταλείπει το σπίτι του και ξεκινάει για τον Πλαταμώνα, για να συναντήσει τον παππού του. Στην παραλία τον βρίσκει ο Άρης που προσπαθεί να τον κάνει να ανακτήσει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.

Με αφορμή,  λοιπόν,  την υπόθεση της ταινίας  βρήκαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις, να επικοινωνήσουμε καλύτερα μεταξύ μας και να εμβαθύνουμε τη σχέση μας.

Τα παιδιά  προβληματίστηκαν  βλέποντας τις επιπτώσεις που είχε αυτή η  λεκτική και ψυχολογική  βία, που υπέστη ο μικρός μας ήρωας, ο Λευτέρης, στην αθώα του ψυχούλα  και  ταυτίστηκαν μαζί  του.

Υπήρχαν στιγμές  που συγκινήθηκαν και σκηνές που τους έκαναν να δακρύσουν.

Ήταν μια πολύ καλή  πρωτοβουλία  με στόχο την πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού  και  της ενδοσχολικής  βίας.

Παρακάτω παραθέτουμε τις εντυπώσεις κάποιων παιδιών που παρακολούθησαν την ταινία:

«Εντύπωση μου έκανε που ο Λευτέρης κατάφερε κι έφτιαξε μόνος του ένα ποδήλατο. Νευρίασα, όταν ο παλιός κύριος του Λευτέρη, τον αποκάλεσε ηλίθιο και κουφιοκέφαλο, επειδή δεν ήξερε να διαβάζει».

«Η ταινία με έκανε να κλάψω γιατί αυτό το παιδί δεν ήξερε να διαβάζει και να λογαριάζει και όλοι το κορόιδευαν».

«Είναι μια ταινία που σου αγγίζει την καρδιά. Ο ήρωάς μας είναι  ένα παιδί που πηγαίνει  στην έκτη τάξη και μοναδική του παρέα είναι ο κύριός του, ο Άρης, που δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να του μαθαίνει ανάγνωση».

«Δε μου άρεσε που οι γονείς του δεν ενδιαφερόταν γι’ αυτόν και που οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν».

«Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι το παιδάκι ήταν έξυπνο, αλλά ντρεπόταν να μιλήσει, επειδή τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του».

«Αξιόλογη και εντυπωσιακή»

«Αυτή η ταινία μου προκάλεσε λύπη γι’ αυτό το παιδί, το οποίο χρειαζόταν βοήθεια και αυτοπεποίθηση. Θα δώσω και πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Άρη που έκανε τον κόπο να τον βοηθήσει, που του συμπαραστάθηκε και του έδωσε το κουράγιο να συνεχίσει. Το παιδί είχε πολύ μυαλό αλλά δεν μπορούσε να το αξιοποιήσει».

Από τους μαθητές του Δ1