Μαθαίνοντας να ζούμε με λιγότερα..., αλλά καλύτερα!

Μεγαλώσαμε σε εποχές που ξοδεύαμε τα χρήματα χωρίς ενοχές και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά, αυτοκινήτου, διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, πιστωτικές... Όλα στο βωμό της κατανάλωσης και της ευζωίας... Μπορεί με τα χρήματα να μην αγοράζαμε την ευτυχία, σίγουρα, όμως, είχαμε μάθει να τη “νοικιάζουμε” περνώντας από την πιο κοντινή τράπεζα.

Όμως οι τράπεζες σταμάτησαν να δίνουν δάνεια με την ευκολία που έδιναν παλιά -άλλωστε, ποιος θα καταφέρει να τα αποπληρώσει-, οι επιχειρήσεις κάνουν περικοπές και απολύσεις, το Δημόσιο έπαψε να είναι το όνειρο για μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση, οι πιστωτικές δεν έχουν πια το όριο που είχαν στο παρελθόν και εμείς, θέλοντας και μη, αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε συνήθειες.

Είναι πραγματικά φοβερό να μη μπορούμε να καλύψουμε τις στοιχειώδεις ανάγκες. Όμως, πόσο έχουμε καλομάθει τελικά; Πόσο έχουμε μετατρέψει σε αδιαμφισβήτητες ανάγκες μια πληθώρα από δραστηριότητες και αντικείμενα, χωρίς τα οποία άλλοτε ζούσαμε κανονικότατα;

Είναι πια καιρός να θυμηθούμε πώς έκαναν καλύτερο κουμάντο οι γονείς μας και να ανακαλύψουμε έναν άλλο τρόπο, για να περνάμε καλά εμείς και τα παιδιά μας. Άλλωστε, σε περιόδους τέτοιας πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως τα ακριβά πράγματα δεν είναι κατ’ ανάγκη και τα καλύτερα και φυσικά να εμπλουτίσουμε καλύτερα τα κριτήρια των επιλογών μας. Ας ξαναθυμηθούμε, πως η πεμπτουσία της ανθρώπινης ύπαρξης δεν είναι τα υλικά αγαθά, αλλά η αγάπη και η παρουσία στη ζωή μας των ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν.

Άλλωστε, σε όλες ανεξαιρέτως τις πνευματικές παραδόσεις και τις θρησκείες, η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι να καταφέρει να αποδεσμευτεί από τις υλιστικές εξαρτήσεις. Φυσικά, κανείς δεν πρόκειται να μετατραπεί σε κάποιο μοναχό που δεν έχει τίποτα άλλο πέρα από το ράσο του. Όμως, μπορούμε μια χαρά να απαλλαγούμε από την εμμονή της πλασματικής αφθονίας. Και αν ακόμη αισθάνεστε άσχημα που δε μπορείτε να αγοράσετε όλα όσα θέλετε, ρίξτε μια προσεκτική ματιά στη ντουλάπα σας. Τα περισσότερα ρούχα θα μπορούσαν να μη βρίσκονται εκεί και να μη σας έλειπαν καθόλου!

Όμως και πέρα από τη ντουλάπα σας, στο χώρο σας, αλλά και στα παιχνίδια των παιδιών σας θα δείτε ότι είναι πολλά τα πράγματα που δε χρησιμοποιείτε παρά ελάχιστα. Πόσα από αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο, ούτε καν καλλωπιστικό ή συναισθηματικό στη ζωή σας; Για πόσα από αυτά που σας περιβάλλουν μπορείτε με σιγουριά να πείτε, ότι αν τα χάνατε, η ζωή σας θα χειροτέρευε;

Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας τελικά. Εσείς εξακολουθείτε να αγαπάτε ένα συγκεκριμένο τζιν (και ας έχετε άλλα πέντε), ο μικρός παίζει καλύτερα με τις κουτάλες τις κουζίνας και το χαρτόκουτο παρά με τα πανάκριβα παιχνίδια του, που τόσο αγχωθήκατε να του αγοράσετε στις γιορτές. Μη ξεχνάτε, ότι ένα δώρο αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τη φιλοσοφία που έχουν οι ίδιοι οι γονείς για την ανάπτυξη, αλλά και την εκπαίδευση των παιδιών τους. Οπότε καλύτερα να επιλέγετε παιχνίδια που κινούνται από τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών και όχι από τις μπαταρίες τους. Επιπλέον, ο υπολογιστής και η τηλεόραση δεν είναι το μοναδικό σημείο που μπορούν να παίξουν τα παιδιά. Σταματήστε να κοιτάτε την καρέκλα του γραφείου και τον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση και δείτε τη φύση έξω απ’ το παράθυρο!

Είναι θέμα συνήθειας και νοοτροπίας να ζείτε με λιγότερα, αλλά καλύτερα! Σε καιρούς δύσκολους σαν τους σημερινούς πρέπει να έχετε κέφι, να εξακολουθείτε να γελάτε και να παίρνετε από τη ζωή τα καλύτερα