Αναζητώντας την παράδοση

Οι μαθητές του τμήματος Δ1, με αρωγό τη δασκάλα του τμήματος κ. Ζωή, συνέλεξαν πληροφορίες για έθιμα και παραδόσεις του παρελθόντος...

Έθιμα που δεν υπάρχουν πια

Πριν από μερικά χρόνια τις ημέρες των εορτών Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μαζευόντουσαν αγόρια και κορίτσια. Πήγαιναν σε διάφορες γειτονιές της πόλης και λέγανε τα κάλαντα. Αντί για λεφτά έδιναν καρύδια, κάστανα, και αυγά.

Παράδοση

Στα παλιά τα χρόνια μου έλεγε η γιαγιά μου ότι κάθε οικογένεια προσπαθούσε να έχουν ένα γουρουνάκι για να το μεγαλώσουνε και να εξασφαλίσουν το κρέας που κάθε οικογένεια έχει στο τραπέζι των Χριστουγέννων, και φυσικά όλης της χρονιάς.  

ΤΜΗΜΑ Δ1

Χρήστος Πανανός

Κονταριώτισσα

Έθιμα

1^ο  Παίρνουμε   τσουκνίδια  και  κάνουμε  γλυκό  το  αφήνουμε  4 ημέρες    το  κόβουμε  και  το  μοιράζουμε  στα  σπίτια.

2^ο  Παραμονή  Πρωτοχρονιάς  κάνουμε  1  Χριστουγεννιάτικο  δέντρο  με  πυλό  πρέπει  το  μέγεθος  να   είναι  περίπου  2 μέτρα  για  να  κάνει  όλο  το   χωριό   στην  πλατεία  και   κάνουμε  ευχές.

3^ο   Πλάθουμε   κουλουράκια   και τα  βγάζουμε, το  βράδι  των  Χριστουγέννων  και τα αφήνουμε  10  ημέρες  μέχρι  την  τελευταία  μέρα. Μετά  τα  κρύβουμε  κάτω από το  μαξιλάρι  για χρόνια  πολλά.

4^ο  Οι  αγρότες  ξυπνούν χαράματα   και  πηγαίνουν  εκκλησιά.  Μόλις    τελειώνει   παίρνουν   νερό  και  πηγαίνουν  στα  χωράφια  και τα σταυρώνουν   3  φορές. Παραμονή   Πρωτοχρονιάς  ρίχνουν   σπόρο  καλαμποκιού  για να  έχουν  καρποφόρες  μέρες.              

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  ΚΑΡΑΘΑΝΟΥ

ΚΑΛΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

ΤΟ ΡΟΔΙ

Χίλιοι μύριοι καλόγεροι σ’ ένα ράσο τυλιγμένοι

Τι είναι?

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούν στο κάθε σπίτι , από το φθινόπωρο , ένα ρόδι. Την ώρα που αλλάζει ο χρόνος , στην εξώπορτα του σπιτιού πετάνε και σπάνε το ρόδι και μπαίνουν μέσα στο σπίτι με το δεξί πόδι κάνοντας το ποδαρικό , ώστε ο καινούριος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα.

Στην κεντρική Ελλάδα οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων  πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση ‘’για να κλέψουν το άκρατο νερό  ‘’. Το λένε άκρατο, δηλαδή   αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ΄ όλη την διαδρομή . Όταν φτάνουν  εκεί ,την ταΐζουν , με διάφορες λιχουδιές: βούτυρο, ψωμί, τυρί…Και λένε : «Όπως τρέχει το νερό σ’ βρυσούλα μ’, έτς ‘ να τρέχ ’  και το βίο μ’’.

Έπειτα τα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια , κλέβουν νερό και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιουν όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις 4γωνίες του σπιτιού ενώ σκορπούν; στο σπίτι και τα   3 χαλίκια.

ΤΜΗΜΑ Δ1

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΟΥΛΑ

Το Χριστόξυλο, έθιμο της  Μακεδονίας 

Στα χωριά της βορείου  Ελλάδας, ο νοικοκύρης  ψάχνει  στα χωράφια τις παραμονές των γιορτών και διαλέγει το Χριστόξυλο, δηλαδή το πιο όμορφο, γερό και  χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά, από τα Χριστούγεννα  μέχρι  και τα Φώτα. Ο λαός πιστεύει ότι καθώς καίγεται το  Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ.

Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε  νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει καλά το σπίτι  και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη  μείνει ίχνος από την  παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την  καπνοδόχο, για να μη βρίσκουν πατήματα να κατεβούν οι  καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως  λένε στα παραδοσιακά  χριστουγεννιάτικα παραμύθια.

Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν όλη η  οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι, ο νοικοκύρης του σπιτιού θα ανάψει την καινούρια φωτιά και θα μπει στην πυροστιά το Χριστόξυλο, με ευχή όλων να αντέξει για όλο το δωδεκαήμερο των γιορτών. Σύμφωνα με  τις παραδόσεις  του λαού, καθώς καίγεται το  Χριστοξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη του.

ΤΜΗΜΑ Δ΄1

Δημήτρης Μανώλης

Έθιμα Χριστουγέννων στην Ελαφίνα και στα Καταλώνια

Στο χωριό μου τα  Χριστούγεννα  χόρευαν ποντιακά στην πλατεία του χωριού..

Στην Ελαφίνα  τα  Χριστούγεννα  έκαναν  παζάρια.

Στα Καταλώνια  τα Χριστούγεννα  γέμιζαν  της   κάλτσες  στους  με  ζαχαρωτά.

ΤΜΗΜΑ Δ1

Τζουλιάνα Περτζεγκάϊ

Ελένη  Ιωσηφίδου