Επιστροφή στην αποταμίευση...

Αποταμίευση σημαίνει να περιορίζουμε την κατανάλωση του σήμερα, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες του αύριο…

Ο άνθρωπος από τότε που εμφανίστηκε στη γη, είχε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και αυτό τον οδήγησε στην αποταμίευση για να επιβιώσει. Η αρχή έγινε με τρόφιμα και σιγά-σιγά μέσα στους αιώνες άρχισε να αποταμιεύει και άλλα πράγματα. Όλοι ξέρουμε τον μύθο του Αισώπου, με τον μέρμηγκα και τον τζίτζικα. Ο τζίτζικας αμέριμνος τραγούδαγε και χαιρότανε το σήμερα, χωρίς να σκέφτεται για το αύριο. Αντίθετα ο μέρμηγκας νοιαζότανε για το τι θα συνέβαινε σε λίγο καιρό όταν Θα χειμώνιαζε. Έτσι ετοιμαζόταν όλο το καλοκαίρι, φτιάχνοντας τη φωλιά του και μαζεύοντας τροφή για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα !!  

Σήμερα η ζωή έχει αλλάξει και όταν λέμε αποταμιεύουμε, εννοούμε τα χρήματα. Αποταμιεύουμε χρήματα όταν μπορούμε, για να καλύψουμε μελλοντικές μας ανάγκες. Οι γονείς που φροντίζουν για τις ανάγκες του σπιτιού, πάντα μεριμνούν να αποταμιεύουν για να μπορούν να αντιμετωπίσουν μελλοντικές ανάγκες της οικογένειάς.

Η αποταμίευση είναι η μητέρα της Ελευθερίας, η Κόρη της σοφίας, η Αδερφή της αυτοσυγκράτησης και της πρόνοιας!! Ας ρωτήσουμε, τους γονείς μας ή τους παππούδες μας για το τι σημαίνει φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι».

Ο πρώτος κουμπαράς κυκλοφόρησε  πριν από 70 χρόνια περίπου και από τότε έγινε σύμβολο της αποταμίευσης από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Καλό θα ήταν επίσης να γνωρίζουμε ότι με την αποταμίευση βελτιώνουμε όχι μόνο τη δική μας θέση στην κοινωνία αλλά και την ίδια την κοινωνία ολόκληρη. Σήμερα υπάρχουν οργανισμοί, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που φροντίζουν κάποια από τα χρήματα που διαθέτουν, να δίνονται για καλό σκοπό. Τα χρήματα αυτά γίνονται δρόμοι, σχολεία, λιμάνια, γήπεδα, εργοστάσια. Έτσι δημιουργείται ανάπτυξη, και μέσα από την ανάπτυξη ο άνθρωπος ζει καλύτερα.

Προσέξτε όμως! Το ίδιο κακό με τη σπατάλη είναι και η φιλαργυρία. Όταν ο τσιγκούνης άνθρωπος μαζεύει τα χρήματά του στο σεντούκι χωρίς να πιάνουν τόπο για κάποιον ή κάτι, τότε κι αυτό είναι το ίδιο κακό με τη σπατάλη. Η φιλαργυρία είναι μανία, είναι αρρώστια που προσβάλλει τον άνθρωπο, και δεν τον κάνει ωφέλιμο για την κοινωνία και για τους γύρω του.