Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Οι θρησκείες του κόσμου ...




Στο πλαίσιο της 6ης ενότητας του μαθήματος της γλώσσας, τα παιδιά του ΣΤ2 δούλεψαν ένα μίνι project με θέμα τις θρησκείες του κόσμου...
Δείτε στη συνέχεια αυτά που μάς παρουσίασαν με τη βοήθεια του διαδικτύου ...

Χριστιανισμός


Χριστιανισμός ονομάζεται το θρησκευτικό σύστημα πίστης το οποίο αναγνωρίζει ως ιδρυτή και κεντρικό πρόσωπο του συνόλου της διδασκαλίας του, τον Ιησού Χριστό, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία της Αγίας Γραφής. Αυτό σημαίνει, πως πέρα από κάθε άλλη έννοια που περιλαμβάνει η θρησκεία αυτή, οι οπαδοί του Χριστιανισμού εστιάζουν την προσοχή τους και έχουν ως κοινό σημείο αναφοράς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Αποτελείται κυρίως από την Καθολική Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις Προτεσταντικές Εκκλησίες.



Ο Χριστιανισμός ως μονοθεϊστική θρησκεία δέχεται ένα Θεό, που δημιούργησε τον κόσμο εκ του μη όντος, υποδηλώνοντας έτσι τη διαφορετική ουσία του άκτιστου Θεού, από αυτήν του κτιστού δημιουργημένου από το Θεό κόσμου.

 Τα ιερά κείμενα του χριστιανισμού ονομάζονται «Αγία Γραφή». Αυτή, αποτελείται από δύο μέρη: Την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη, αποτελείται από 49 βιβλία διαφόρων συγγραφέων που γράφτηκαν περίπου από τον 15ο αι. π.Χ. μέχρι και τον 1ο αι. π.Χ. Η Καινή Διαθήκη, αποτελείται από 27 βιβλία, τα τέσσερα από τα οποία ονομάζονται «Ευαγγέλια» (από το ευάγγελος = άγγελος καλών ειδήσεων), επειδή εστιάζονται στο χαρμόσυνο κατά τους Xριστιανούς μήνυμα της ενανθρώπησης του ίδιου του Θεού. Η ενανθρώπιση αυτή, εκτός του ότι αποτελεί μοναδικό ισχυρισμό ανάμεσα στις θρησκείες για πλησίασμα του Θεού προς τον άνθρωπο αντί για το σύνηθες, της αναζήτησης του ανθρώπου για το Θεό, επιπλέον κατά τα πιστεύω των Χριστιανών, φέρνει το μήνυμα ότι ο διάβολος παύει πλέον να έχει τόσο μερ και του θανάτου. Τα τέσσερα Ευαγγέλια δεν αποτελούν βιογραφία του Ιησού, αλλά περιέχουν μόνο εκείνα τα σημεία από τη ζωή και τη διδασκαλία του που είναι σημαντικά για τη διάδοση του μηνύματος της ενανθρώπισης. Αυτό τουλάχιστο βεβαιώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης που αναφέρει ότι «υπήρχαν και άλλα πολλά που έκανε ο Ιησούς που θα χρειάζονταν πολλά βιβλία για να χωρέσουν».




Με μικρές παρεκκλίσεις, η πλειονότητα των μελετητών πιστεύει πως το σύνολο των βιβλίων της Καινής Διαθήκης, έχουν γραφτεί σε διάστημα 50 χρόνων, περίπου από το 50 μ.Χ. έως το τέλος του 1ου αι. μ.Χ. Για τη συγγραφή των Ευαγγελίων συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι ξεκινά από το 65 μ.Χ. περίπου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, κριτικούς ερευνητές που μελετούν τη δομή, τις ομοιότητες, τις διατυπώσεις και ένα πλήθος άλλων στοιχείων που αποτελούν τα Ευαγγέλια, φαίνεται ότι πριν ακόμη τη συγγραφή των Ευαγγελίων, κυκλοφορούσαν εντός της Εκκλησίας για λόγους διδασκαλίας και κατήχησης, γραπτές ενότητες μικρότερου μεγέθους. Στη γλώσσα της θεολογίας, οι προγενέστερες των Ευαγγελίων γραπτές πηγές ορίζονται για ευκολία με το όνομα "Q" από το γερμανικό Quelle (=πηγή). Έτσι, διαπιστώνονται από τους θεωρητικούς, τρία διαφορετικά στάδια στη μετάδοση της προφορικής παράδοσης μέχρι τη σύνταξη του Ευαγγελίου.

Ραφαέλ, Χριστόφορος, Λευτέρης


Ιουδαϊσμός




Χαρά και Αγγελική


Ινδουϊσμός



 Μαρία


Βουδισμός

 Με τον όρο Βουδισμός εννοείται μία από τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου με κεντρικό πρόσωπο τον Βούδα, τον Πεφωτισμένου όπως αποκαλείται από τοτε.Σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι ακολουθούν τον Βουδισμό.



Αναγνωρίζονται γενικά δύο σχολές Βουδισμού: η Μαχαγιάνα και η Τεραβάντα. Η κάθε σχολή διαφέρει σχετικά με την ακριβή φύση της Νιρβάνα, τη σημαντικότητα και κανονικότητα των διαφόρων διδασκαλιών και κειμένων καθώς και τις μοναστικές και τις λειτουργικές πρακτικές.

Ο Βούδας γεννήθηκε ως Σιντάρτα Γκοτάμα, πρίγκιπας της φυλής Σάκυα του Νεπάλ το 563 π.Χ. Στη ηλικία των 30 ετών εγκατέλειψε τις ανέσεις του βασιλικού οίκου, για να αναζητήσει το νόημα της οδύνης που αντίκριζε γύρω του. Μετά από 6 χρόνια σκληρής εκπαίδευσης και πειθαρχίας εγκατέλειψε την οδό του ασκητισμού και κάθισε κάτω από τον δέντρο Μπόντχι, σε γαλήνιο διαλογισμό.

Την πανσέληνο του Μαΐου, με την ανατολή του πρωινού άστρου, ο Σιντάρτα Γκοτάμα έγινε Βούδας (Μπούντχα) ο Πεφωτισμένος. Κατόπιν περιπλανήθηκε στις πεδιάδες της βορειοανατολικής Ασίας επί 45 περίπου χρόνια, διδάσκοντας την ατραπό του Ντάρμα. Γύρω του αναπτύχθηκε μια κοινότητα ή Σάγκχα μοναχών -ανεξαρτήτως φύλου από κάθε κάστα και κάθε φυλή- αφοσιωμένων στην άσκηση της ατραπού του Βούδα. Το ιστορικό πρόσωπο που έλαβε τον τίτλο Βούδας πέθανε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σύγχρονων ιστορικών, το 486 περίπου στην ηλικία των 80 ετών .

Νιρβάνα
Η νιρβάνα είναι μία μεταθάνατο ζωή που ο καθένας βουδιστής θέλει να περάσει. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να έχει περάσει μία ενάρετη ζωή.


Σιχισμός


Ο Σιχισμός είναι μονοθεϊστική θρησκεία, η οποία ξεκίνησε τον 15ο αιώνα μ.Χ. στη βόρεια Ινδία, με επιρροές κυρίως από τον Ινδουισμό και το Ισλάμ.[1] Βασίζεται στις διδασκαλίες του Νάνακ Νεβ και των εννέα διαδόχων του. Το σύστημα αυτό θρησκευτικών φιλοσοφιών είναι γνωστό παραδοσιακά με το όνομα Gurmat (δηλαδή οι διδασκαλίες των γκουρού) ή Sikh Dharma. Η ονομασία "Σιχισμός" προέρχεται από τη λέξη Sikh (Σιχ), η οποία προέρχεται από τη σανσκριτική ρίζα śiya που σημαίνει "απόστολος" ή "αρχάριος", ή śika που σημαίνει «διδασκαλία». Οι πιστοί του Σιχισμού είναι γνωστοί ως Σιχ.



Διδασκαλία
Το κύριο δόγμα του Σιχισμού είναι η πίστη στον Vāhigurū (Θεό). Ο Σιχισμός απαιτεί την αναζήτηση της σωτηρίας μέσω της πειθαρχημένης, προσωπικής περισυλλογής, στο όνομα και στο μήνυμα του Θεού. Ο εγωισμός, ο θυμός, η απληστία, η προσκόλληση και η λαγνεία είναι γνωστά ως "Τα Πέντε Κακά", τα οποία επιφέρουν χωρισμό από το Θεό και μπορούν να θεραπευθούν μόνο με την έντονη και αδιάκοπη αφοσίωση προς αυτόν.[2] Οι οπαδοί του Σιχισμού πρέπει να ακολουθούν τις διδασκαλίες των δέκα γκουρού (διαφωτισμένοι ηγέτες), καθώς επίσης και την ιερή τους γραφή, την Gurū Granth Sāhib.

Απαγορεύσεις στο Σιχισμό
Υπάρχει μια σειρά από θρησκευτικές απαγορεύσεις στο Σιχισμό. Απαγορευμένες είναι οι εξής:
1. Κοπή μαλλιών: Απαγορεύεται αυστηρά το κόψιμο των μαλλιών στον Σιχισμό. Ο κάθε Σιχ επιβάλλεται να διατηρήσει τα μαλλιά του ακούρευτα (χωρίς να τα κόψει, ψαλιδίσει).
2. Δηλητηρίαση: Η κατανάλωση αλκοόλ, τα ναρκωτικά, ο καπνός, και άλλες τοξικές ουσίες, δεν επιτρέπονται. Τοξικές ουσίες απαγορεύονται αυστηρά για ένα Σιχ. Ωστόσο, οι Nihangs του Παντζάμπ κάνουν χρήση κάνναβης για να βοηθούνται στο διαλογισμό.
3. Μοιχεία: Στο Σιχισμό, οι σύζυγοι πρέπει να είναι σωματικά και ψυχικά πιστοί ο ένας στον άλλο.
4. Τυφλή πνευματικότητα: Δεν πρέπει να ακολουθούν ή να παρακολουθούν προλήψεις και τελετές συμπεριλαμβανομένων των προσκυνημάτων, νηστειών, τελετουργιών κάθαρσης, της περιτομής, ειδωλολατρίας, προσκυνήματος σε τάφους, υποχρεωτικής χρήσης του πέπλου για τις γυναίκες, κ.α.

Ο Σιχισμός ανά τον κόσμο
Οι παραδόσεις και οι διδασκαλίες του Σιχισμού συνδέονται ευδιάκριτα με την ιστορία, την κοινωνία και τον πολιτισμό του Παντζάμπ, όπου ζει το 75% των Σιχ σήμερα, ενώ αριθμούν 25,8 εκατομμύρια παγκοσμίως. Πολλοί Σιχ συναντώνται σε χώρες του δυτικού κόσμου, όπως ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα δημιουργήθηκε μια σημαντική κοινότητα στη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης, σημαντικοί πληθυσμοί υπάρχουν στην Ανατολική Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία.

Οδυσσέας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου