Τα χρόνια της Κατοχής ήταν δύσκολα. Οι άνθρωποι έμεναν σε μικρά φτωχικά σπίτια. Το κρύο έμπαινε στα σπίτια από παντού και οι άνθρωποι κρύωναν πολύ, επειδή ζεσταίνονταν μόνο με ξυλόσομπες ή με τζάκι. Έτσι λοιπόν αναγκαζόντουσαν να κουβαλάνε ξύλα χειμώνα- καλοκαίρι να ζεσταθούν. Το καλοκαίρι μάζευαν τις τροφές τους (αγριόμηλα, σιτάρι, λάχανα) και ό,τι άλλο έβρισκαν αποθηκεύοντάς τα για το χειμώνα. Επίσης, έπαιρναν τα αυγά από τις κότες τους. Μερικές φορές τις έσφαζαν για να τις φάνε και έσφαζαν κι άλλα ζώα, όπως κατσίκες.
Εκείνα τα χρόνια φοβόντουσαν τα πάντα, φοβόντουσαν τους περίεργους και δυνατούς ήχους που έρχονταν από τα αεροπλάνα, τα όπλα, τις φωνές των κατακτητών. Οι κατακτητές σκότωναν τους ανθρώπους, έκαιγαν τα σπίτια, έπαιρναν τα φαγητά του κόσμου και τους έδερναν πάρα πολύ. Ύστερα, επειδή δεν μπορούσαν να σπείρουν τα χωράφια τους, έπεσε πολύ μεγάλη πείνα.
Η γιαγιά μου δε θυμάται πολλά, γιατί ήταν τριών χρονών αλλά ο παππούς μου ήταν έξι χρονών και θυμάται περισσότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου