Μαρτυρίες παππούδων και γιαγιάδων για το ‘40

 

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, πήγαμε όπως συνηθίζουμε επίσκεψη στον παππού και την γιαγιά μου στο χωριό. Εκεί βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω τον παππού μου για την Γερμανική κατοχή.

- Παππού, πόσο χρονών ήσουν στην κατοχή; Θυμάσαι καθόλου πως ζούσατε εκεί στην Κρήτη;

- Ήμουν μικρός τότε, αλλά οι εικόνες που έζησα με ακολούθησαν σε όλη μου τη ζωή. Το χωριό που ζούσαμε είχε λίγους κατοίκους και για να γλυτώσουν από τη μανία των Γερμανών,

έφτιαξαν αυτοσχέδιο καταυλισμό μέσα σε μια απόμακρη σπηλιά, όπου εγκαταστάθηκαν τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι και έζησαν εκεί για 2 χρόνια.

- 2 χρόνια παππού; Πως τα βγάλατε πέρα;

 - Οι άντρες πολεμούσαν στα βουνά και φυλούσαν με φρουρές το σπήλαιο. Τρεφόμασταν κυρίως με όσπρια, πατάτες, λάδι και ψωμί.

- Γιατί δεν μείνατε στα σπίτια σας;

- Για κάθε Γερμανό που σκότωναν οι αντιστασιακοί, οι Γερμανοί σκότωναν 5 Έλληνες για αντίποινα.

 - Και οι Κρητικοί σκότωσαν πολλούς Γερμανούς;

 - Θα σου αναφέρω δύο-τρία περιστατικά για να καταλάβεις. Κάποια στιγμή οι Γερμανοί θέλησαν να καταλάβουν την επαρχία Σελήνου. Σε μια απότομη στροφή λοιπόν, τους έστησαν ενέδρα με ένα αυτόματο όπλο (μυδράλιο). Σε κάθε αυτοκίνητο που περνούσε τη στροφή, γεμάτο Γερμανούς, πυροβολούσαν τον οδηγό και το αμάξι έπεφτε μέσα σε μια χαράδρα βάθους 300 μέτρων. Με τον τρόπο αυτό έπεσαν εκεί 30 αυτοκίνητα. Επίσης στην περίφημη μάχη της Κρήτης, σκοτώθηκαν 9.000 Γερμανοί. Κάποιοι μάλιστα λέγανε ότι, σε όσα χωριά πάτησαν οι Γερμανοί βάζανε σαν υποκοριστικό στο επώνυμο του κάθε κάτοικου την κατάληξη "-άκης". (π.χ. Σιφάκης). Υπάρχουν κάποια πολύ απόμακρα και απάτητα χωριά όμως, όπου οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να φτάσουν και εκεί οι κάτοικοι κράτησαν τα κανονικά τους επώνυμα (π.χ. Σίφης).

 - Θα πρέπει να ήταν πολύ δύσκολη εκείνη η εποχή.

 - Ναι ήταν όντως δύσκολη και ο κόσμος ζούσε μέσα στο φόβο, όμως οι Κρητικοί δεν υποτάχτηκαν ποτέ στους Γερμανούς κατακτητές και τους σκότωναν μέχρι που έφυγαν από την Κρήτη.

 Εκείνη την ημέρα καθώς γυρίζαμε από το χωριό, αισθανόμουν περήφανος που είμαι Έλληνας και χαρούμενος που μπορώ να απολαμβάνω την ελευθερία, την οποία κάποιοι αγωνίστηκαν σκληρά για να μας τη χαρίσουν.

 Κουλιέρης Μανώλης