Άη Βασίλης, μια γλυκιά ανάμνηση!

Εδώ καιρό ξεκίνησε η νέα μόδα αποδόμησης του Άγιου Βασίλη. Ψυχολόγοι, αρθρογράφοι, μητέρες απαξίωναν σε αναφορές τους τον Άγιο Βασίλη, καθώς υποστήριζαν πως μόλις τα παιδιά καταλάβαιναν πως δεν υπάρχει ένιωθαν βαθιά απογοήτευση.  

Και όμως! Χιλιάδες άνθρωποι που μεγαλώσαμε με το όνειρο του Άγιου Βασίλη δε μας έμεινε και κανένα κουσούρι όταν καταλάβαμε πως δεν υπάρχει. Κάθε Χριστούγεννα, περιμέναμε πως και πώς να ξημερώσει για να δούμε αν ο Άγιος Βασίλης μας έφερε τα δώρα μας. Πόση χαρά παίρναμε όταν τα βλέπαμε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο! Δεν είχε καμιά σημασία η χρηματική τους αξία. Ήταν η «μαγεία» την οποία είχαμε ανάγκη όλοι μας.

Σε μία εποχή που έχουμε ξεχάσει να κάνουμε όνειρα, που έχουμε ξεχάσει τη λέξη ελπίδα, που έχουμε βάλει στο περιθώριο κάθε προσδοκία ενίοτε και κάθε χαρά, ας μην στραγγαλίσουμε και το όνειρο του Άγιου Βασίλη. Εξάλλου οι γιορτές, τα δώρα, η χαρά κατά κύριο λόγο είναι για τα παιδιά. 

 Ο Άγιος Βασίλης δεν είναι απλά ένας μύθος, είναι η ανάμνηση της παιδικής μας ηλικίας, και η ουσία είναι όταν μεγαλώνουμε να έχουμε αναμνήσεις που μας γλυκαίνουν την καρδιά.